Հա­յաս­տա­նյան թավ­շյա հե­ղաշ­րջ­ման ա­ռա­ջին «հմայ­քը» նրա ա­րա­գու­թյունն է: Ար­ժա­նին պետք է մա­տու­ցել ոչ այն­քան ա­մեն­քին ու ա­մե­նը, այդ թվում և պե­տու­թյու­նը, «աս­ֆալտ­նե­րին» փռող «պեր­սո­նին», որ­քան նրան մո­դե­րաց­նող­նե­րին:

hraparak.am կայքը տեղեկացնել է, թե ինչպես 4 անձինք պաշարել էին «Հայելի» մամուլի ակումբը, ձվեր նետել ակումբի դռներին, պաստառներ փակցրել։ Այս քաղաքացիները պահանջում են փակել լրատվամիջոցը, քանի որ այն «Ալիևի ուշացած, բայց հուժկու պատասխանը Փաշինյանին» վերտառությամբ հոդված է տպագրել։

Երկու օր է մտածում եմ՝ ինչպես արձագանքել Անդրանիկ Քոչարյանի հայտարարությանը, ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է ԱԺ նախկին փոխնախագահ Արփինե Հովհաննիսյանը։

Երեկվա քաղաքական-քրեական լրահոսի հերոսը պիտի ՍԴ նախագահ Հրայր Թովմասյանը լիներ՝ Աժ-ում նրա պաշտոնանկության հարցի քննության բերումով, մանավանդ իր հարցազրույցից հետո, բայց իրադարձությունները պտտվեցին ոչ միայն նրա անձի ու պաշտոնի շուրջ, այլև՝ ԲՀԿ-ի:

Այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյու­նը հազ­վա­գյուտ կեր­պար­նե­րի պա­կաս չու­նի։ Իշ­խա­նա­փո­խու­թյան ա­լի­քի վրա կա­ռա­վա­րու­թյու­նում ու խոր­հր­դա­րա­նում հայ­տն­վե­ցին այն­պի­սի մար­դիկ, ո­րոնք նույ­նիսկ ա­մե­նա­վառ ե­րա­զում նման բան չէին էլ կա­րող պատ­կե­րաց­նել։

2019-ի սեպ­տեմ­բե­րի երկ­րորդ կե­սին աշ­խարհն ա­կա­նա­տես ե­ղավ եր­կու ան­հա­մա­զոր, բայց փոխ­կա­պակց­ված գոր­ծըն­թա­ցի։ Եվ կր­կին ու­շադ­րու­թյան կետ­րո­նում էր ԱՄՆ-Իս­րա­յել եր­կյա­կի և Ի­րա­նի հա­կա­մար­տու­թյու­նը։

Ա­րա­րա­տի մարզ­պետ Գա­րիկ Սարգ­սյա­նի կող­մից Նո­րա­շե­նի հա­մայն­քա­պե­տի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը դա­դա­րեց­նե­լուց և գյու­ղա­պե­տի պաշ­տո­նա­կա­տար նշա­նա­կե­լուց հե­տո հա­մայն­քում լար­ված մթ­նո­լորտ է: Գյու­ղա­ցի­նե­րը միա­բե­րան պն­դում են՝ գյու­ղա­պե­տին պաշ­տո­նանկ ա­նե­լը մարզ­պե­տի անձ­նա­կան վրեժխ­նդ­րու­թյունն է:

ԵԱՏՄ երևա­նյան նիս­տը թեև փոքր-ինչ ստ­վե­րեց վեր­ջին կարևո­րա­գույն ի­րա­դար­ձու­թյու­նը՝ Ար­թուր Վա­նե­ցյա­նի հրա­ժա­րա­կա­նը ԱԱԾ տնօ­րե­նի պաշ­տո­նից, սա­կայն, կար­ծում ենք, ա­ռա­ջի­կա­յում այս թե­ման դար­ձյալ օ­րա­կար­գա­յին է դառ­նա­լու՝ իր հետ բե­րե­լով նո­րա­նոր զար­գա­ցում­ներ ներ­քա­ղա­քա­կան կյան­քում։

Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հա­մար հա­ջորդ թի­րա­խը կա­ռա­վա­րու­թյու­նում պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րարն է։ Դա­վիթ Տո­նո­յա­նը, որ­պես ու­սա­դիր­նե­րով մարդ, չի կա­րող ըն­կա­լե­լի ու ըն­դու­նե­լի լի­նել Փա­շի­նյա­նին, և վեր­ջինս, ըստ շր­ջա­նառ­վող լու­րե­րի, ա­ռա­ջի­կա­յում պատ­րաստ­վում է նրան ևս պաշ­տո­նանկ ա­նե­լու։

Պաշտ­պա­նու­թյան և անվ­տան­գու­թյան հար­ցե­րի ԱԺ մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նը վեր­ջերս սի­րում է մտ­քի այն­պի­սի գո­հար­ներ շաղ տալ, ո­րոնք մի կող­մից նրա ի­րա­կան էու­թյան, ի­մա` մարդ­կա­յին աղ­ճատ­ված նկա­րագ­րի մա­սին են վկա­յում, մյուս կող­մից մտա­հո­գու­թյան ա­ռիթ են տա­լիս, ստի­պում հար­ցադ­րել` այս մարդն ընդ­հան­րա­պես ի՞նչ գործ ու­նի պաշտ­պա­նու­թյան, ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան հար­ցե­րի հետ, սա դեռ հե­րիք չէ, նա է ղե­կա­վա­րում նաև ապ­րի­լյան պա­տե­րազ­մի հան­գա­մանք­ներն ու­սում­նա­սի­րող քն­նիչ հանձ­նա­ժո­ղո­վը։